حسین عابدینی: فیلم کوتاه را باید طوری ساخت که مثل بمب صدا کند
تاریخ انتشار: ۳۰ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۳۴۶۴۹
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، حسین عابدینی بازیگر سینما و تلویزیون که برای حضور در فیلمهای «پدر» و «باران» مجید مجیدی شناخته میشود، درباره حضورش در چهلمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران برای تماشای فیلمها گفت: من یکی از علاقمندان فیلم کوتاه هستم. چون خودم در فکر ساخت فیلم کوتاهم و رشتهام کارگردانی است، ۵-۶ سال است که به شکل پراکنده و گاه متوالی، به جشنواره میآیم و فیلمها را میبینم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او ادامه داد: تا به حال ۲-۳ بار پیشنهاد بازی در فیلم کوتاه به من شده، اما چون فیلمنامهاش چنگی به دل نمیزده و خود کارگردان هم کار موفق خاصی نداشته، بازی نکردم. اگر روزی فیلمنامه درجهیکی پیشنهاد شود و کارگردان هم در عرصه فیلم کوتاه سابقه درخشانی داشته باشد، با کمال میل و افتخار قبول و بازی میکنم.
این هنرپیشه درباره حضور بازیگران چهره در سینمای کوتاه بیان کرد: متأسفانه بعضی از دوستان فیلمساز به اشتباه فکر میکنند که اگر بازیگر معروف در کار داشته باشند، کار درخشانی میشود و مثلا به جشنوارههای مختلف میرود. البته شاید هم میخواهند به همکارانشان پز بدهند.
او افزود: من انکار نمیکنم که ممکن است این اتفاقات رخ بدهد، اما فیلمساز باید با توجه به جنس فیلمنامه، سراغ بازیگر برود. جنس بعضی فیلمنامهها طوری است که اگر بازیگر معروف داشته باشد، فیلم را نابود میکند یا اگر نابازیگر نداشته باشد، برد بیشتری میکند. این را باید فیلمساز متوجه شود و با تجزیه و تحلیل دقیق، بازیگر را انتخاب کند.
عابدینی درباره فیلمنامههایی که نوشته و میخواهد بسازد، اظهار کرد: جنس این متنها طوری است که باید بازیگر ناشناخته بیاورم. وقتی چهره انتخاب میکنیم، مخاطب که بازی آن بازیگر را دیده، بعد از یکی دو پلان حدس میزند که چه اتفاقی قرار است بیفتد و فیلم تازگیاش را از دست میدهد.
او خاطر نشان کرد: شاید باور نکنید، اما ۱۰-۱۲ سال است که برای فیلمسازی دورخیز کردهام و فیلمنامههایش را هم دارم، اما با خودم میگفتم که ساختن فیلم کوتاه به این راحتی نیست و باید آنقدر مطالعه کنم و فیلم ببینم که خودم احساس کنم الان زمان آن رسیده است و از عهدهاش برمیآیم.
این بازیگر در پایان گفت: یکی دو سال است که احساس میکنم دانش و اطلاعات آن را دارم و میتوانم فیلم کوتاهم را شروع کنم. به نظرم فیلم باید حتما دیده شود و مثل بمب صدا کند. نه این که دور هم باشیم و فیلمی بسازیم که اگر فیلم هم دیده نشد، برایمان مهم نباشد. ساخت فیلم کوتاه بسیار سخت است و باید سازنده، گامش را محکم بردارد.
چهلمین جشنواره بینالمللی فیلمکوتاه تهران به دبیری مهدی آذرپندار ۲۷ مهر تا ۲ آبان ۱۴۰۲ در حال برگزاری است.
۵۷۵۷
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1827771منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: سینمای ایران بازیگران سینما و تلویزیون ایران فیلم کوتاه جشنواره فیلم کوتاه فیلم کوتاه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۳۴۶۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پل آستر درگذشت
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از آسوشیتدپرس، پل آستر نویسنده مشهوری که ۳۴ عنوان کتاب در کارنامه دارد و تقریبا بیشترشان به فارسی ترجمه و منتشر شدهاند، بر اثر ابتلا به سرطان در ۷۷ سالگی از دنیا رفت.
وی علاوه بر کتابهایی چون «سه گانه نیویورک»، فیلمنامه نویس «دود» وین وانگ و کارگردان فیلم «لولو روی پل» بود.
آستر با انتشار اولین کتابش با عنوان «اختراع انزوا» با تحسین منتقدان روبه رو شد.
جایگاه او به عنوان یکی از برجستهترین نویسندگان آمریکایی با مجموعهای از سه داستان مرتبط با هم که به عنوان «سهگانه نیویورک» منتشر شد، تثبیت شد. این ۳ کتاب شامل «شهر شیشه ای» (۱۹۸۵)، «ارواح» (۱۹۸۶) و «اتاق قفل شده» (۱۹۸۶) هستند. کتابهای سهگانه برای پرداختن به پرسشهای اگزیستانسیال، با موضوع رمان پلیسی بازی میکنند.
جویس کارول اوتس، رماننویس، در سال ۲۰۱۰ نوشت، آستر برای «داستانهای پست مدرنیستی بسیار شیک و معماییاش که در آن راویها بندرت قابل اعتماد هستند و بستر داستان دایم در حال تغییر است، شناخته شد».
داستان های او اغلب با مضامین تصادف، شانس و سرنوشت بازی می کنند. بسیاری از قهرمانان او خود نویسنده هستند و مجموعه آثار او خودارجاعی است و شخصیتهایی از رمانهای اولیه دوباره در رمانهای بعدی ظاهر میشوند.
منتقد مایکل دیردا درباره آثار آستر مینویسد: از زمان «شهر شیشهای»، اولین جلد از سهگانهاش در نیویورک، آستر سبکی شفاف و اعترافی را به کمال رساند، سپس از آن برای نشان دادن قهرمانان سرگردان در دنیایی به ظاهر آشنا استفاده کرد که به تدریج با تهدیدهای مبهم و توهم احتمالی، مملو از ناراحتی فزاینده میشوند.
آستر خالق ۱۸ رمان بود که از این میان چندین عنوان به فیلم تبدیل شده اند که «موسیقی شانس» از آن جمله است.
او بعدها خودش فیلمنامههایی نوشت که با فیلمنامه «دود» (۱۹۹۵) با بازی هاروی کایتل، ویلیام هرت و جیانکارلو اسپوزیتو شروع شد. وی با این فیلمنامه جایزه معتبر ایندپندنت اسپرایت را برای بهترین فیلمنامه اول کسب کرد.
همکاری او با وانگ ادامه پیدا کرد و این دو به طور مشترک دنبالهای به نام «آبی در چهره» را کارگردانی کردند که دوباره کایتل و اسپوزیتو به همراه لو رید، میرا سوروینو و مدونا در آن بازی کردند. آستر در نوشتن فیلمنامه «مرکز جهان» اثر وانگ نیز نقش دارد.
سال ۱۹۹۸، آستر همراه کایتل، سوروینو و ریچارد ادسون فیلمنامه «لولو روی پل» را نوشت و کارگردانی کرد. او سال ۲۰۰۷ در فیلم «زندگی درونی مارتین فراست» با بازی دیوید تیولیس، ایرنه جاکوب و مایکل ایمپریولی بار دیگر همین وظیفه را انجام داد.
رمان «۴۳۲۱» آستر در سال ۲۰۱۷ در فهرست نهایی جایزه من بوکر قرار گرفت.
کد خبر 6093756